خوش آمدید

 

سلام به همه ی هموطنان عزیزم امیدوارم که این سایت مورد پسند واقع شود لطفا برای رفع نواقص در پایان بازدید نظرات خود را ثبت کنید. اگر موافق به تبادل لینک هستین ما را لینک کنید ودر همین قسمت خبر دهید تا لینکتون کنم.     

برای انتقال به سایت عاشقان سید علی  بر روی آن کلیک کنید.  

                      www.hadevian20.ir

 

اشعار حماسی

غزل شهيد

مادر چه گريه ميكنى امشب براى من‏

زنهار اشك غم مفشان در عزاى من‏

من طاير بهشتيام و راستى نبود

ويرانه‏اى چو عالم هستى سراى من‏

رفتم از اين خراب و پريدم به اوج عشق‏

جايى كه بود درخور بال هماى من‏

بنگر چگونه پر به حريم خدا زدند

همسنگران همنفس خوشنواى من‏

من زنده‏ام شهيد ره عشق مرده نيست‏

پيچيد بگوش اهل حقيقت نداى من‏

زان شد نصيب فيض شهادت مرا كه بود

عشق حسين (ع) همسفر كربلاى من‏

من يك بسيجيام كه در آئين لشكري

فرمانده ، عشق باشد و آمر خداى من‏

مادر مرا ببخش وليكن روا نبود

انكار امر رهبر من ، رهنماى من‏

جايى كه پاى دين و وطن بود در ميان‏

مادر نبود بستر راحت سزاى من‏

وقتى نشسته در بر سجاده‏اى مباش‏

غافل به پيشگاه خدا از دعاى من‏

هرجا بديده عاشق جانبازى آيدت‏

فرزند خود خطاب كن او را به جاى من‏


برای دیدن بقیه ی اشعار به ادامه مطلب مراجعه فرمایید

ادامه نوشته

چند خاطره از شهید همت

كنار نكش حاجي
(خاطره ای از شهید محمد ابراهیم همت)

بسم الله را گفته و نگفته شروع كردم به خوردن .
حاجي داشت حرف مي زد و سبزي پلو را با تن ماهي قاطي مي كرد.
هنوز قاشق اول را نخورده ، رو به عباديان كرد و پرسيد : عبادي ! بچه ها شام چي داشتن؟ همينو. واقعاً ؟ جون حاجي ؟

 

نگاهش را دزديد و گفت : تُن رو فردا ظهر مي ديم .
حاجي قاشق را برگرداند . غذا در گلويم گير كرد .
حاجي جون به خدا فردا ظهر بهشون مي ديم .
حاجي همين طور كه كنار مي كشيد گفت : به خدا منم فردا ظهر مي خورم .

من زودتر از جنگ تمام مي شوم

وقتي به خانه مي آمد ، من ديگر حق نداشتم كار كنم .
بچه را عوض مي كرد ، شير برايش درست مي كرد . سفره را مي انداخت و جمع مي كرد ، پابه پاي من مي نشست ، لباس ها را مي شست ، پهن مي كرد ، خشك مي كرد و جمع مي كرد .
آن قدر محبت به پاي زندگي مي ريخت كه هميشه به او مي گفتم : درسته كه كم مي آيي خانه ؛ ولي من تا محبت هاي تو را جمع كنم ، براي يك ماه ديگر وقت دارم .
نگاهم مي كرد و مي گفت : تو بيش تر از اين ها به گردن من حق داري .
يك بار هم گفت : من زودتر از جنگ تمام مي شوم وگرنه ، بعد از جنگ به تو نشان مي دادم تمام اين روزها را چه طور جبران مي كردم.

 

آیا ما منتظریم؟

انتظار، سرفصل امید به آینده‌ای روشن و مایه عشق و شور و امید و تلاش برای آماده‌سازی خود و جامعه برای آمدن و ظهور امام منتظر است. انتظار، هرگز یك روحیه بازدارنده، فلج‌كننده و یأس‌آور نیست، بلكه موجب دوركردن عنصر بدبینی به آینده، از نهاد انسان در جامعه بشری است. انتظار، معیار ارزش انسان‌ها است. آرزوها و آمال انسان‌ها معیار خوبی برای سنجش میزان رشد و تعالی آن‌ها است. آرزوهای متعالی، حكایت از كمال روح و رشد شخصیت انسان‌ها می‌كند؛ برعكس آرزوهای حقیر و بی‌ارزش، نشان از بی‌اهمیتی و رشدنیافتگی افراد دارد. آرزوها، انسان را به حركت وا می‌دارد.

انتظار، اعتراض دائمی برضد بی‌عدالتی‌ها است؛ نجات از سكون و ركود است، ‌در صحنه‌بودن است. انتظار، نقش مهمی در سازندگی، پویایی و اصلاح فرد و جامعه در زمان غیبت دارد. اگر انسان منتظر، به وظایفی كه برای او شمرده شده است عمل كند، به الگوی مطلوب انسان دیندار دست می‌یابد.

انتظار مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف اقتدای به او، ‌بیعت با او و سرسپاری به فرمان او است؛ سنگربانی عقیده، مرزبانی اندیشه و مبارزه در راه پاسداری از حریم دین و ولایت است. انتظار فرج، كار است، حركت است، تلاشی هدفمند است و با بی‌هدفی، سكون و تن‌آسایی سازگاری ندارد. مگر می‌شود در انتظار سرسبزی روزگاران بود و در فصل برگ‌ریزان، از پا نشست؟

منتظر، تلاشگری نستوه است كه برابر هر انحرافی می‌ایستد و با الهام از شیوه و آیین امام و مقتدای مورد انتظار خویش، در راه اصلاح خود و جامعه‌اش به جهاد و مقاومت می‌پردازد. از آن زمان كه فرشتگان الهی به امر خدا، برابر حضرت آدم علیه السلام سر به سجده فرود آوردند، بحث از انتظار موعودی از سلاله آخرین پیامبر الهی به میان آمد. دیگر این، وظیفه تمام فرستادگان آسمانی شد كه منتظر باشند و دیگران را هم به انتظار دعوت كنند. آن زمان كه لوط، برابر فاسدان قوم خود قرار گرفت و گفت: «كاش برای مقابله با شما قدرتی داشتم یا به تكیه‌گاهی استوار پناه می‌جستم»(1) اندیشه انتظار قائم، در روح و جانش جاری بود. امام صادق علیه السلام فرمود: 

حضرت لوط  علیه السلام این سخن را نگفت، مگر برای تمنای دسترسی به قدرت قائم ما. و آن تكیه‌گاه استوار، چیزی نبود، جز استواری و توانایی یاران او ... (2).

انتظار، در زمان غیبت و عدم حضور ظاهری امام در جامعه، به نوعی، اعلام پذیرش ولایت و امامت آخرین وصی پیامبر خاتم صلی الله علیه و آله و سلم است و همین انتظار موجب می‌شود ارتباط شیعیان با امامشان ـ اگرچه به صورت ارتباط قلبی و معنوی ـ حفظ شود.

 

 

 

اما به‌راستی منتظر واقعی كیست؟...

منتظر واقعی، كسی است كه به امامش معرفت داشته باشد؛ یعنی اعتقاد به ولایت و معرفت به شخصیت او. اعتقاد به ولایت، تعهد و پیمانی است كه جز با اطاعت كامل نمی‌شود. كسی منتظر واقعی است كه علاوه بر خودسازی به دیگرسازی نیز بپردازد، تا از این طریق، زمینه‌های ظهور آن حضرت را فراهم سازد.

پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله و سلم پیش از این‌كه ستاره پرفروغ امامت امامان علیهم السلام طلوع كند، برترین جهاد امتش را انتظار فرج دانسته است؛ زیرا انتظار فرج، انتظار جهاد و انقلابی عظیم بر ضد تمام ظلم‌ها و جنایت‌ها و اجرای عدالت به تمام معنا در سراسر جهان است. حضرت علی  علیه السلام در حدیثی فرموده است:

كسی كه در انتظار اقامه نماز به سر برد، در طی زمان انتظارش، در حال نماز به شمار می‌رود.(3)

پس كسی كه در انتظار اقامه دین حق و برپایی دستورهای الهی در سراسر جهان است، چه پایگاه و منزلتی دارد؟ در زندگی ظاهری دنیا، هر امام، در عصر خود به حمایت و یاری پیروان و شیعیان خود نیاز دارد. امام، اگر علی علیه السلام هم باشد، اگر حمایتگری نیابد و شاهد خیانت دوستان باشد، مجبور به خانه نشینی است، تا چه رسد به امامی كه در غیبت به‌سر می‌برد و انقلاب بسیار عظیمی در پیش دارد كه فقط با حمایت پیروان و شیعیانش تحقق خواهد پذیرفت.

 

اگر منتظر بازگشت یوسف زهراییم، آیا آماده استقبالیم؟...

عاشق و دلباخته گل نرگس، منتظر نشانه و علامت نیست؛ بلكه منتظر خود حضرت است و می‌داند این آمادگی، جز با اطاعت از فرامین آن امام بزرگوار، به‌دست نمی‌آید.

حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف  فرمود:

پس هر یك از شما باید به آنچه به وسیله آن به دوستی ما نزدیك می‌شود عمل كند و آنچه از جانب او، ما را به خشم و ناراحتی نزدیك نماید دوری كند؛ زیرا فرج ما آنی و ناگهانی فرا می‌رسد.

این حدیث، وظیفه ما را به خوبی مشخص می‌كند و ما را متوجه این امر می‌كند كه در هر حال باید آماده ظهور حضرت باشیم. امام صادق علیه السلام فرموده است:

برای ظهور و قیام حضرت قائم عجل الله تعالی فرجه الشریف خود را مهیا سازید؛ گرچه این آمادگی در حد فراهم كردن یك تیر باشد.(4)

حضرت، برای برپایی عدالت، قیام مسلحانه می‌كند. در حقیقت، این حدیث می‌خواهد بگوید كسی كه طالب ظهور آن حضرت است، باید در جهت زمینه‌سازی نهایت جهاد و كوشش را بنماید.

 

 

 

امام هادی علیه السلام فرمود:

قائم آل محمد، مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف است كه واجب است در زمان غیبتش منتظر او باشند و زمان ظهورش، مطیع باشند.

بنابراین امام معصوم در این حدیث، انتظار امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف را واجب دانسته است.

با توجه به جایگاه بلندی كه انتظار در مكتب شیعه دارد و تأكیدها و سفارش‌های فراوان پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و امامان معصوم علیهم السلام بر موضوع انتظار فرج، شیعیان باید به این موضوع اهتمام بیشتر و توجهی درخور داشته باشند. باید مراقب بود اعتیاد به غیبت امام، گریبانگیر ما نشود.

هم‌اكنون هزار و اندی سال از غیبت آن امام معصوم می‌گذرد و هنوز اذن ظهور از ناحیه ذات اقدس اله صادر نشده است.

 

چرا تأخیر؟...

یقیناً تأخیر از ما است؛ زیرا طبق فرمایش مولایمان، این ما هستیم كه یكدل نشده‌ایم و در راه او به‌طور شایسته، قدم بر نداشته‌ایم:

اگر شیعیان ما كه خداوند آنان را در بندگی‌اش یاری كند، در عهد و وفای به ولایت ما یكدل و یك‌صدا بودند، میمنت دیدار و ظهور ما این‌قدر به تأخیر نمی‌افتاد.(5)

عدم وفای به عهد پیروانش، موجب محرومیت جهان بشریت از این فیض بزرگ خدایی شد. آیا جز این است كه زندان غیبت، دستان یداللهی او را بسته است و از تزلزل و تحیر بشریت در غم و اندوه به سر می‌برد و با دلی غمگین، همگان را به دعا برای تعجیل در فرج خویش فرا می‌خواند.

همیشه دردهایمان را برای حضرت سوغات نبریم؛ بلكه به وظایفمان مقابل حضرت كه یكی از آن‌ها دعای بسیار برای تعجیل در ظهور او است اهمیت دهیم. به راستی آیا برای ما عذری در كوتاهی از این دعای مهم باقی می‌ماند؟ چرا كه بهترین و مؤثرترین عملی كه بتوان با آن پدر مهربان ارتباط برقرار كرد و بسیار در تعجیل ظهورش مؤثر می‌باشد، دعا است.

مولای ما! شب سیاه غیبت تو بس طولانی شده است. بسیاری در این سیاهی شب به سوی دنیا می‌گریزند؛ اما سپیده دم كه آن‌ها دورش می‌پندارند، به زودی آشكار خواهد شد.

همیشه دردهایمان را برای حضرت سوغات نبریم

شهرستان انار دریک نگاه

پیشینه تاریخی

قدمت انار بر اساس آثار باستانی موجود به قبل از دوره اسلام می‌رسد. نام اول این شهر ابان (aban) بوده که اکثر جغرافیدانان قرون سوم و چهارم هجری، این شهر را با همین نام در کتب خود ذکر کرده‌اند که در این زمینه در کتاب سرزمینهای خلافت شرقی تالیف لستریج صفحه ۳۰۷ (ترجمه محمود عرفان) چنین ذکر شده‌است :

در ۷۵ مایلی شهرستان یزد نیمه راه یزد شهربابک، شهر انار قرار گرفته‌است که در جهت خاوری ۶۰ مایل تا بهرام آباد (رفسنجان امروزی) فاصله دارد. اکنون انار و بهرام آباد از توابع ایالت کرمان هستند ولی این ولایت در قرون وسطی از توابع فارس بوده‌است و آن را ولایت روذان (rozan) می‌نامیدند.

سه شهر مهم ولایت عبارت بودند از :

  • اَبان
  • اَذَکان محل آن نامشخص است
  • اناس (ONAS) که حوالی بهرام آباد (رفسنجان فعلی) می‌باشد .

نام انار بیشتر از عهد صفویه رایج شد در اکثر کتب تاریخی مثل المسالک و الممالک، احسن النفاسیم فی معرفت اقالیم ذکر شده و در مورد چگونگی تبدیل ابان به انار در کتب تاریخی مطالبی وجود ندارد . مردم انار خود را از چند طایفه می‌دانند

  • بومی یا فارسی
  • طایفه عرب
  • طایفه جدیدی
  • طایفه سادات

موقعیت جغرافیایی شهرستان انار

انار از لحاظ تقسیمات کشوری یکی از شهرستانهای تابعه استان کرمان می‌باشد که وسعتی بیش از هشت کیلومتر مربع دارد. این شهرستان از شمال و شمال غربی به استان یزد و از شرق و جنوب شرقی به شهرستان رفسنجان و از مغرب وجنوب غربی به شهرستان شهربابک محدود شده‌است. مرکز این شهرستان شهر انار می‌باشد . انار در ۳۰ درجه و ۵۳ دقیقه عرض شمالی و ۵۵ و ۱۸ دقیقه طول شرقی واقع شده‌است . این شهر در بین جاده یزد - رفسنجان و بر سر دوراه تهران - بندرعباس و تهران - کرمان قرار گرفته و به علت همین وضعیت از موقع نسبی ویژه‌ای برخوردار است . فاصله این شهر تا مرکز استان(شهر کرمان) ۲۱۰ کیلومتر می‌باشد.

جمعیت

جمعیت این شهرستان قریب به 50 هزار نفر است.شهر انار مهمترین کانون جمعیتی شهرستان انار است.

آثار تاریخی

ارگ انار
امامزاده محمد صالح

از اماکن تاریخی شهرستان انار می‌توان به ارگ انار (در گویش محلی: قلعه)، بقعه بشر حافی،قلعه سنگی ده حیدر، قلعه داوودآباد، ساختمان اداره طرق، خانه خادم آستانه، مزار شاه، پیر مراد، قلعه دختر بیاض، برج کلیاس بشرآباد، یخدان، بقعه امامزاده محمد صالح، خانه ابوالحسن‌خانی، کاروانسرای شاه عباسی وقلعه نهصد ساله شاهم اباد اشاره کرد.

وضعیت اجتماعی

غروب در انار

شغل اکثریت مردم کشاورزی و بعلت کم آبی و کیفیت نامناسب آب تنها محصولی که هنوز مقاومت کرده و کشت می‌شود پسته می‌باشد.

چند کارخانه در سالهای اخیر در آن تاسیس گشته‌است:

  • کارخانه سیم و کابل پیشرو کویر انار که از موفق‌ترین کارخانه هاست.
  • کارخانه فرش گلشن که بعد از آتش سوزی با اینکه بازسازی گشت ولی بکار گرفته نشد.
  • کارخانه گونی و کیسه کویر
  • کارخانه کارتن
  • کارخانه قلم جوش گستر
  • کارخانه بسته بندی
  • کارخانه کود شیمر
  • تعداد زیادی کارگاه ساخت و تولید لوازم ضبط پسته

مناطق مهم انار

از شهرهای مهم آن به امین شهر (حسین آباد) می‌توان اشاره کرد.

از روستاهای دارای جمعیت بالا می‌توان به بیاض - لطف آباد - گلشن اشاره نمود

از روستاهای دیگر احمدآباد وحسن آباد که دارای شرکت تعاونی روستایی بسیار فعال و دارای پمپ بنزین می‌باشد که بعلت نزدیکی به شهر بیشتر سوخت گیری شهر را انجام می‌دهد. یکی از مشکلات مهم شهر نداشتن بیمارستان و مرکز اورژانس درخور جمعیت بالای مجروحین این راههای کم وسعت و پر تردد می‌باشد.